Wonen en de ondersteuning die je nodig hebt, hoeven niet samen te vallen. Je kunt zelf of samen met iemand de puzzel van wonen en ondersteuning leggen. Er zijn ook collectieve woonvormen waar je gebruik kunt maken van bestaande ondersteuning. 

Je kunt één dienst of organisatie inschakelen voor alles, of juist hulp van verschillende mensen en organisaties combineren. Je hebt de vrije keuze om je te laten ondersteunen door één of meerdere personen en/of organisaties, of een combinatie daarvan. 

Veel hulp in Vlaanderen is toegankelijk voor iedereen (reguliere hulp). Sommige personen en diensten hebben zich gespecialiseerd in hulp aan mensen met een handicap. 

Ondersteuning kun je krijgen en organiseren op elke woonplek: in een voorziening, in een eigen huis of studio, bij je ouders thuis, in een kangoeroewoning of cohousing, enzovoort. Hieronder vind je een overzicht van ondersteuningsmogelijkheden bij het wonen. Je kunt ervoor kiezen om zelf je hulp te regelen, eventueel met ondersteuning van een persoon of organisatie (zie je cockpit versterken), of om alle hulp door een voorziening te laten regelen. 

In voorzieningen zijn wonen en ondersteuning vaak gekoppeld. De individuele dienstverleningsovereenkomst en/of het huurcontract koppelen zorg en wonen aan elkaar, wat betekent dat je verplicht bent om de zorg in die woning af te nemen van die voorziening. Dit kan als voordeel hebben dat alles voor je wordt geregeld. Een nadeel kan zijn dat je verplicht bent te verhuizen als je ondersteuning van een andere aanbieder wilt, wat ingrijpend kan zijn als je al lang op dezelfde plek woont en niet weg wilt maar wel andere of extra zorg nodig hebt. 

Goed om te weten: Wat is het verschil tussen een inspanningsverbintenis en een resultaatsverbintenis? 

• Inspanningsverbintenis: de aanbieder verbindt zich ertoe zich in te spannen om ondersteuning te bieden. Als er niemand beschikbaar is, bijvoorbeeld door ziekte van de zorgverlener, kun je geen vervanging of compensatie eisen en moet je toch betalen. 

• Resultaatsverbintenis: je betaalt voor de daadwerkelijk geboden zorg. Als er niemand beschikbaar is om hulp te bieden, hoef je niet te betalen.